Feliks, Bonifacy, Marian oraz Roman to mieszkańcy dachów, którzy spedzają leniwie dni na swych kocich włościach. Wspólnie grają w kocia łapki, urządzajądzikie harce, oglądają telewizję oraz organizują wyprawy na śmietnisko w poszukiwaniu najciekawszych kąsków. Nikt nie czuje się bardziej lub mniej ważny, potrzebny czy lubiany - wszyscy żyją ze sobą bardzo zgodnie. Tak rzeczy się mają do czasu, aż pewien kapelusz znaleziony wśród odpadów zaburza te harmonię. Kapelusz, który jest symbolem awansu na "wyższy poziom": społeczny, duchowy czy materialny, staje się ogniskiem zapalnym sieącym niezgodę pośród tak spokojnego dotychczas środowiska. To znalezisko ujawnia skrywane w bohaterach tendencje do oceniania każdego znajomego oraz przyrównywania siebie do innych i innych do siebie.
"Kot w jedynym kapeluszu" to spektakl skupiający się na problemie szeroko rozumianej nietolerancji oraz wykluczenia.