Img 3689
Img 3684
Img 3681
Img 3682
Img 3690
Img 3691
Img 3693
Img 3696
Img 3705
Img 3700
Img 3701
Img 3703
Jedną z polskich tradycji świątecznych są pierniki. Pieczone był przez nasze mamy i babcie. Ale czy zastanawialiśmy się, jak daleko wstecz sięga tradycja pieczenia tego ciasta? Oto krótka odpowiedź na to pytanie.
W Polsce piernik początkowo znany był pod nazwą miodownik. Nie od razu jednak piernik był korzennym, aromatycznym ciastem. Legenda głosi, że pewnego razu czeladnik Niclos Czan przez pomyłkę dodał do ciasta nieco przypraw korzennych i przypadkowo wymyślił jedyny w swoim rodzaju wypiek, który dzięki długiej przydatności do spożycia służył niegdyś jako pokarm dla wojska. Zawartość miodu oraz ostrych przypraw korzennych pozwalała leczyć niestrawność, a także przeciwdziałać przeziębieniom.
Pierniki uważane są za tradycyjny polski wypiek. Pochodzą one jednak z okolic dzisiejszej Holandii i początkowo traktowane były jako symbol dobrobytu, dostępny jedynie dla najbogatszych mieszkańców miast hanzeatyckich. Polska nazwa piernik pochodzi od starodawnego słowa pierny (czyli pieprzny) i odnosiła się właśnie do intensywnych przypraw w nim zawartych.
W naszym przedszkolu rodzice wraz z dziećmi spotkali się na wspólne pieczenie pierników. Mamy już wcześniej przygotowały ciasto, dzieci natomiast wałkowały, wykrawały przeróżne kształty, lepiły mając przy tym niezwykłą radość. Następnego dnia przedszkolaki dekorowały wypieki. Lukier, polewa z czekolady i kolorowe posypki kusiły smakiem i kolorami, trudno było się oprzeć i nie skosztować odrobinki (a może i więcej). Dzięki zaangażowaniu rodziców, dzieci, nauczycieli i pani Krysi wszystko poszło świetnie, a zapach pierników przypominał o zbliżających się świętach Bożego Narodzenia.
